The Temple of Heaven, a direct connection for the Emperor with God, Beijing

Everything in Beijing is gigantic, we were expecting one temple but it was almost a complete city. The main temple building was the direct connection for the Emperor with God. Maybe even a part of heaven on earth.

We began our walk somewhere outside the temple area walls which are marked with three small entry gates. Making our way to the middle, we were faced with wall after wall, gate after gate. The blue, red and white materials made an impression. I pose for a picture in front of one of the smaller temples. The details in the walls are marvellous and the little dragons on the roof seem to come directly out of a cartoon. When you look closely, you would almost think Tin Tin is leading the dragons from on his horse.

Everyone has his camera or video recorder in their hands, even the monks. Before reaching the main complex you still have to step a few hundred metres on a long road. There it is the Temple of Heaven, the place where the Emperor prays.

After this visit we went to a tea house and met an old Chinese man leaning against an even older tree. A lady in a kimono was showing us many herbs, leaves and prepared the tea. We have never tried so many different kinds. It was an experience. By the way I am not a tea drinker but had to be polite.

Alles in Beijing is gigantisch groot, we hadden één tempel verwacht maar het werd een complete stad. De hoofdtempel bood de Keizer een directe verbinding met God. Het was misschien zelf een stukje hemel op aarde.

We begonnen aan onze wandeling buiten de tempelmuren en gingen het complex binnen via drie kleine traditionele poorten. Op weg naar het centrum werden we geconfronteerd met muur achter muur, poort achter poort. De blauwe, rode en witte materialen maakten indruk. Nog even de tijd nemen voor een foto waar ik poseer voor een kleinere tempel. De muurschilderingen zijn heel mooi en de kleine draken op het dak lijken net uit een tekenfilm te komen. Als je wat dichterbij kijkt zou je denken dat Kuifje op zijn paard de draken naar hun bestemming leidt.

Iedereen had een fototoestel of videocamera in zijn handen, zelfs de monniken. Vooraleer de hoofdtempel te bereiken moet je nog enkele honderden meters over een laan lopen. Daar is de Tempel van de Hemel, de plaats waar de Keizer zijn gebeden prevelde. 

Na het bezoek aan de Tempel van de Hemel bezochten we een Chinees theehuis en onderweg kwamen we een oude man tegen die stond uit te rusten tegen een nog oudere boom. Een meisje in kimono toonde ons kruiden, blaadjes en maakte de thee klaar. We hadden nog nooit zoveel verschillende soorten thee geproefd en het was een hele ervaring. Tussen haakjes, normaal gezien drink ik geen thee maar uit beleefdheid kon ik niet weigeren. 
 

Previous Beijing article: The Forbidden City and the Last Emperor

Previous Temple article: The Pantheon, the architectural wonder of a 2.000 years old temple in Rome

Return to main page