Our journey from Brussels to London with the Eurostar and Eurotunnel

The Eurotunnel connecting France with the United Kingdom under the North Sea is an incredible piece of architecture and technology. The high speed train Eurostar departs from Brussels and after 25 minutes you are in Lille to pick up the last passengers. It is fun to drive through the French country side expecting to see the first glimpse of the sea.

It was however not the case, the train slows down and for a long distance you have on both sides of the tracks high fences with barbwire. This is to stop people without papers crossing the border to the UK via the tunnel, not to mention how dangerous it could be. 70 minutes after our departure in Brussels, the train dives into the Eurotunnel.

After 20 minutes of darkness, we see the first light on the UK side. Strange to know we were under the sea. After a comfortable ride, the train arrives on time in St. Pancras International train station London. The total journey took about 2 hours. An excellent alternative for Europeans who don't like to fly. Before making my way to the hotel, I have a closer look at the St. Pancras station.

Coming back from London in Business Premier Class, I receive a dinner menu from Mr. Raymond Blanc, the Culinary Director of Eurostar and also Two Michelin Star Chef of restaurant "Le Manoir". The document informs me that he works with traditional dishes and a fresh and creative approach. I almost didn't touch the food and it was below the level of a low quality restaurant. It is surprising that a two Star Michelin Chef associates his name to such quality. Is this only about financial gain? Because of this opportunism, I am never going to visit his restaurant.

De Eurotunnel connectie tussen Frankrijk en Groot-Brittannië onder de Noordzee is een ongelooflijk staaltje architectuur en technologie. De hoge snelheidstrein Eurostar vertrekt uit Brussel en na 25 minuten ben je al in Lille waar de laatste passagiers instappen. Het is leuk door het Franse platteland te rijden in afwachting van de eerste glimp op de Noordzee.

Dat was echter niet het geval, de trein vermindert snelheid en aan beide zijden van het spoor heb je kilometers lang, hoge hekken met prikkeldraad. Dit om mensen zonder papieren te weerhouden de UK binnen te gaan via de tunnel. Je kan je ook wel inbeelden hoe gevaarlijk een wandeling door de tunnel zou zijn. 70 minuten na ons vertrek, duiken we de Eurotunnel in. 

Na een donkere periode van 20 minuten zien we het eerste licht aan Britse zijde. Wat een raar gevoel te beseffen dat we net onder de zee hebben gereden. Na een comfortabele rit komen we aan in St. Pancras Londen. De totale rit heeft 2 uur in beslag genomen. Een uitstekend alternatief voor Europeanen die niet van vliegen houden. Vooraleer ik naar het hotel op zoek ga, bekijk ik St. Pancras station nog eens. 

Op de weg terug van Londen in Business Premier klasse, krijg ik een menukaart van Dhr. Raymond Blanc, de culinaire chef van het twee Sterren Michelin restaurant "Le Manoir". Het document informeert mij dat deze Chef werkt met traditionele gerechten en frisse, verrassende creatieve accenten. Mijn eten werd bijna niet aangeraakt en was van extreem laag niveau. Het verrast mij dat een Michelin Sterrenkok zijn naam hieraan verbindt. Draait nu alles om geld? Door deze vertoning van zelfzucht en opportunisme ga ik nooit overwegen zijn restaurant te bezoeken.. 
 

Previous London article: Modern buildings of London

Previous Train station article: Look behind you, it is worth it, Central Station of Amsterdam

Return to main page