Extreme challenge to hike to the Bonanza mine, Kennicott

While we were at home we booked a guide for a full day hiking trip to the Bonanza mine. Our tour operator mentioned this was a nice hike so we made the booking. We are sure they didn't know what they were selling. In the morning we met our guide Cody and he already looked at us, are you going to do this with these shoes? Not knowing what to expect we said, yes we are in shape and we regularly hike. Let's go.

The trail is only 7,2 km long (one way) but it is only climbing and the last 3 km very steep. On the way you have incredible views of the valley and you pass by wooden mine tram constructions. The upper part of the mountain was covered in the fog so we could not see our end goal, the Bonanza Mine. This made it even more challenging. Cody kept on saying we are almost there. We have to admit that after 4,5 hours climbing we were both at the end of our strength but we reached our goal.

Our guide Cody was not even out of breath. How is this possible? He explained that he is an endurance athlete cycling, climbing and hiking. He sometimes cycled for more than 300 km without stopping. His preparation for this hike was to run up and down staircases with a 50 kg load on his back. He was proud we made it because about 10 people start this hike a week and only three can complete it. We were the only ones that day.

On the mountain you find a lot of wood and rubbish from the Bonanza mine, the more you see of that, the closer you get. This was the richest copper mine in the world, the concentration of copper in the ground was up to 70%, in the modern era 1% copper concentration is already enough to have a profitable mine site. Kristel holds a few pieces of copper in her hands to show the bright green color. Here starts an underground tunnel network of more than 100 km.

After having lunch at the Bonanza mine, we returned back to the valley. This time we made it in 3 hours. Going down was a lot easier than climbing. We learned a few lessons here: be better prepared, know what you get into, never give up and don't overestimate your capabilities. It was the thoughest hike we ever did.

Toen we nog thuis waren boekten we een volledige dag wandeling naar de Bonanza mijn. Onze touroperator rade dit aan als een mooie wandeling. We zijn er zeker van dat ze niet wisten wat ze aanboden. 's morgens werden we begroet door onze gids Cody, die reeds vragend naar onze schoenen keek. Gaan julie met deze uitrusting de wandeling aan? Niet wetende wat te verwachten, waren we volledig overtuigd. We zijn in goede conditie en wandelen regelmatig. Vertrekken maar.

De wandeling is slechts 7,2 km lang (enkele weg) maar enkel klimmen en de laatste 3 km zeer steil. Onderweg heb je ongelooflijke zichten over de vallei en passeer je houten mijntram constructies. Het bovenste gedeelte van de berg was nog verborgen in de mist wat de uitdaging nog groter maakte. Je kon ons doel, de Bonanza mijn niet zien liggen. Cody vermelde echter regelmatig dat we er bijna waren. We moeten toegeven dat na 4,5 uur klimmen we totaal aan het einde van onze krachten waren maar we hadden ons doel bereikt.

Onze gids was nog niet eens buiten adem. Hoe is dit mogelijk? Hij vertelde dat hij een duursporter is en veel fietst, klimt en wandelt. Hij fietst soms meer als 300 km zonder te stoppen. Zijn voorbereiding om deze wandeling te begeleiden was het op en neer lopen van trappenhuizen met een rugzak van 50 kg. Hij was trots dat we boven zijn geraakt. Ongeveer 10 mensen per week nemen deze uitdaging aan en slechts 3 daarvan bereiken de mijn. Wij waren de enigen die dag.

Op de berg vind je veel afval en hout van de mijn. Hoe dichter je komt des te meer je ziet. Dit was de rijkste kopermijn ter wereld. De koperconcentratie in de grond was op sommige plaatsen meer als 70%. Met de huidige technologie is kopenontginning reeds winstgevend als de mijn 1% koperconcentratie bevat. Kristel houdt enkele stukjes in haar hand zodat we de groene kleur kunnen laten zien. Hier begint een ondergronds tunnelcomplex van meer als 100 km. 

Na onze lunch aan de Bonanza Mijn, wandelden we terug naar de vallei. Deze keer deden we er maar 3 uur over. Naar beneden gaan was minder zwaar als klimmen. We hebben hier enkele lessen geleerd: wees beter voorbereid, weet waar je mee aanvangt, geef niet te rap op en overschat je capaciteit niet. Dit was de zwaarste wandeling die we ooit hebben gedaan. 
 

Previous Kennicott article: Kennecott Concentration Mill and Power Plant

Previous Hike article: Hiking and ice climbing adventure on the Kennicott Glacier

Return to main page