Our first WDSF competition Senior I, Madrid

After a few good results in Belgian National Competitions and a good preparation, we are looking forward to our first WDSF competition in Madrid. You live towards it, when you book your flights and hotel. When the weekend approaches, the tension and eagerness to measure you with other international couples increases. The question is, how are we going to experience this?

Having fun both on and beside the dance floor is the most important element. We arrive two days before the actual competition and also want to visit the city. We are lucky to be executing our hobby and at the same time make a city trip.

How did our days look like? We took an evening flight after work on Friday and arrived late in the hotel. Luckily Spanish restaurants are open late. We dance on Sunday but the preparation starts Saturday morning. We check out the competition floor and practice area. During our morning training session we dance together with high level professional Evgeny Moshenin with Anna Oksengoyt en Steeve Gaudet with Marioara Cheptene. Immediately you try harder and produce your best possible quality. After practice we went to the swimming pool and the city centre.

Sunday, the day of our first WDSF Senior I competition. The first round is scheduled around 16:00 so we put in an other training session, swimming, sauna and a second training session. At 13:30 we have lunch and get ready for the competition. We still have a lot of work on make-up and hair. For a lady this takes longer than the man, so while Kristel finishes her hair, I collect our number. In which heat are we going to dance?

Just before the start of the first round, they put up the list of 24 registered couples who have to dance in two heats of 12. We dance all dances in the first heat except for the Viennese Waltz. Here we have to pay attention if you miss your heat, no markings possible.

The big moment has materialised, the start of the English Waltz and off we go. An other couple is already blocking us. It is incredably busy on the floor, everyone shows floorcraft and a high energy level. We get blown away and have no chance to dance our choreo. We have to dance small parts of our program and make use of the floor where there is enough room. Forget almost everything you have learned about dance direction around the floor. In the Tango we had similar problems.

The Viennese Waltz and Slowfox were a lot better. In these dances we had enough space for the majority of our program. During the Quickstep it became phyicallly very heavy and reduced the quality of our performance. Due to the adrenaline, we gave too much power and energy at the start of the dance.

Unfortunately no qualification to the second round and we end the competition in place 19 out of 24 couples. A hard reality check, our biggest weakness was the lack of international experience, we were intimidated by the other couples, the pressure was too high.

Was it a good decision to compete in this WDSF at our level? Yes. We learned a lot in these 10 minutes of dancing, something you can not grasp in a lesson or on national level competition. We are convinced we can do better and we don't fear a challenge. Our next WDSF competitions are already scheduled.

Na enkele goede resultaten in nationale wedstrijden in België en heel wat voorbereiding keken we uit naar onze eerste WDSF wedstrijd te Madrid. Je leeft er gewoon naar toe als je het hotel en de vluchten boekt. Naarmate de dag nadert stijgt de spanning en de drang om je op internationaal vlak met anderen te gaan meten. De grote vraag is hoe gaan we dit ervaren?

Het plezier komt voor ons op de eerste plaats. Zowel op als naast de dansvloer. We komen twee dagen voor de wedstrijd ter plaatse en gaan ook de stad bezoeken. Wat is er leuker dan je hobby uit te oefenen en te combineren met een city trip.

Hoe zag onze dagindeling er uit? Na het werk op vrijdagavond zijn we naar Madrid gevlogen met een late aankomst in het hotel. Gelukkig zijn de Spaanse restaurants lang open. We dansen op zondag maar zaterdag begon de voorbereiding, we gingen kijken hoe de vloer er uit zag en starten een vroege training. We zijn onmiddellijk onder de indruk want het niveau op de trainingsvloer is enorm hoog. Naast ons dansen Evgeny Moshenin met Anna Oksengoyt en Steeve Gaudet met Marioara Cheptene, twee heel goede professionals. Onmiddellijk ga je zelf ook een tandje bij zetten en je uiterste best doen tijdens de training. Daarna nog even het zwembad in voor we het stadscentrum bezoeken.

Zondag, de dag van de wedstrijd. De eerste ronde wordt gedanst rond 16:00 dus we hebben nog wat tijd voor een training, zwemmen, sauna en een tweede training. We besluiten rond 13:30 iets te eten en daarna ons klaar te maken voor de wedstrijd. Het vergt toch wel wat werk, make-up aanbrengen, haartooi en kledij. Voor een dame neemt dit meer tijd in beslag als voor de heer, dus terwijl Kristel de haartooi piekfijn afwerkt, haal ik ons rugnummer op. In welke heat gaan we dansen?

Vlak voor de aanvang van de eerste ronde wordt de definitieve lijst van deelnemers opgehangen, we zijn met 24 paren en dansen in twee heats. We dansen alles in de 1ste heat behalve de Weense Wals. Opletten dat we ons niet vergissen want dan kan je geen crossen krijgen.

De muziek van de Engelse Wals vangt aan, het grote moment is aangebroken, hier gaan we dan. We worden bij de aanvang reeds geblokkeerd. Wat is het druk op de vloer en iedereen beweegt zo groot en energiek. We worden gewoon overdonderd en hebben geen plaats om onze choreografie te dansen. Dan maar ontwijken en stukjes van het programma gebruiken. Vergeet bijna alles wat je hebt geleerd over dansrichtingen, je danst waar er plaats is. In de tango hadden we gelijkaardige problemen.

De Weense Wals en Slowfox gingen wel beter. Bij deze dansen hadden we het grootste deel genoeg ruimte voor ons programma uit te voeren. Tijdens de Quickstep werd het conditioneel heel zwaar waardoor alles wat zwakker werd. Door de adrenaline hadden we niet genoeg onze krachten gedoseerd. 

Spijtig genoeg geen kwalificatie naar de tweede ronde en we eindigen op plaats 19 van 24 paren. Een harde confrontatie, onze grootste tekortkoming was geen internationale danservaring te hebben, we zijn gewoon zwaar geïntimideerd geweest, de druk was te groot. 

Was het een goede beslissing op ons niveau deel te nemen aan deze wedstrijd? Het antwoord is ja. We hebben zo veel bijgeleerd in die 10 minuten dansen, dit leer je niet op een les of nationale wedstrijd. We zijn overtuigd dat we beter kunnen presteren en gaan de uitdagingen niet uit de weg. Onze volgende WDSF wedstrijden staan al op de planning. 
 

Previous Ballroom article: BDSF Ritmo Studio’s Grand Prix in Hasselt – Winning Senior I B Standard

Previous Madrid article: Templo de Debod, Madrid

Return to main page