A special beef dish in restaurant Thai Dat, Stuttgart

We were walking in the Cawler Strasse with the aim to find and try out a new restaurant in Stuttgart, a city we know very well from previous visits. It was a sunny evening and the street formed a long string of restaurant terraces. Most of the restaurants were Italian until we saw Thai Dat.

Restaurant Thai Dat had a large Thai menu but the billboard read Vietnamese Gourmet Restaurant. We decided to try a Vietnamese speciality dish on the suggestions of the waiter.

The starter was a cold summer roll with vegetables and shrimps. It came with a dark and strong nuts sauce. As main course we ordered beef, it was served in small pieces wrapped in green spinach leaves, the herbs and spices in the dish were unbelievable. The side looked like a salad but it was a mix of vegetables with warm noodles and garlic.

This was our first Vietnamese restaurant experience and we will certainly return to Thai Dat. The taste and quality was very good for such a budget restaurant. Don't hesitate to try it out and order the beef.

We wandelden in de Cawler Strasse met als doel het vinden en uitproberen van een nieuw restaurant in Stuttgart, een stad die we heel goed kennen van vorige bezoeken. Het was een zonnige avond en de straat vormde een string van restaurant terrasjes. De meeste etablissementen waren Italiaans tot we Thai Dat zagen.

Restaurant Thai Dat had een uitgebreide Thaise menukaart maar het reclamebord vermelde dat het een Vietnamees Gourmet restaurant was. We besloten een Vietnamese suggestie te proberen op aanraden van de ober.

Ons voorgerecht was een zomer loempia met groetjes en garnalen. Hieraan werd een donkere sterk smakende notensaus toegevoegd. Als hoofdgerecht kozen we voor rundvlees, het werd geserveerd in kleine stukjes, ingepakt in fel groene spinazie. De kruiden en het aroma van het gerecht waren ongelooflijk. Als bijlage kregen we een kommetje koude groeten met warme noedels en look. 

Dit was ons eerste Vietnamese restaurant en we gaan zeker terug naar Thai Dat. De smaak en kwaliteit van de gerechten was zeer goed voor een budget restaurant. Aarzel niet het te proberen en bestel het rundvlees. 
 

Previous Restaurant article: Our first Indonesian restaurant experience, Raffles in Den Haag

Previous Stuttgart article: German Open 2013 – International Dance Sport Festival, Stuttgart

Return to main page

The last flowers of our garden before the end of the summer

September is arriving and the garden is almost winter ready. Temperatures are dropping and before you know it the summer flowers will disappear. We try to catch the last evening sun on the terrace. One last glimpse on the flowers, a few pictures and wait until the next season starts. The brown and yellow colours of fall are expected soon.

September komt er aan en de tuin is bijna winter klaar. De temperatuur zakt zienderogen en zeer binnenkort gaan de zomerbloemen verdwijnen. We proberen 's avonds nog enkele zonnestralen op het terras mee te pikken. Een laatste blik op de bloemen, enkele foto's en nu wachten op het volgende seizoen. De bruine en gele kleuren van de herfst zullen snel intreden. 
 

Previous Garden article: Gardening as a hobby, Kristel's grandparents

Return to main page

Our first Indonesian restaurant experience, Raffles in Den Haag

We already passed by a few times and looked at the menu of Raffles. This time our friends convinced us and we could still get a table for four. Since we didn't know the kitchen we selected the 5 course chef's menu.

Restaurant Raffles has a good reputation and the evening was very pleasant. The food is not too spicy but has a lot of flavour. We were served ingredients like King Crab, a fish soup, lobster, lam and fruit. Our first Indonesian restaurant experience was a success.

We hadden reeds enkele keren restaurant Raffles voorbij gewandeld en naar het menu gekeken. Deze keer hebben onze vrienden ons overtuigd en was er nog een tafeltje van vier beschikbaar. Daar we de keuken niet kennen kozen we voor het 5 gangen menu van de chef. 

Restaurant Raffles heeft een goede reputatie en het was een aangename avond. Het eten was niet te pikant en heeft heel veel smaak. We kregen ingrediënten zoals koningskrab, vissoep, kreeft, lam en fruit. Onze eerste Indonesische restaurantervaring was geslaagd. 
 

Shrimp amuse

King Crab roll

Spicy fish soup

Lobster in Tomato sauce

Tropical Fruits

Previous Den Haag article: The Dutch Cabinet and Parliament buildings “Het Binnenhof”, The Hague

Previous Restaurant article: Restaurant il Francescano, Piazza Santa Croce, Florence

Return to main page

Going deep in the harbour of Rotterdam to see the Maeslantkering

We are on a discovery trip in the harbour of Rotterdam and while we were looking for the Maeslantkering me made a small stop at an enormous red buoy. At the Maeslantkering, I take out my tripod for some experimental HDR pictures. On some pictures we succeeded to have clear sharp foreground, water and sky.

The Maeslantkering is a high technology water construction to protect The Netherlands from flooding during extreme high water levels. The giant movable locks that stop the water from flowing into the Rotterdam area are part of the Delta works and protect millions of people. More than one third of the country is below sea level.

The total cost of the Maeslantkering was about 450 million euro. A permanent closed construction was not possible because the “Nieuwe Waterweg” is an extreme busy water way with more than 100.000 ships a year. It takes about 2,5 hours to close the giant gates. The Maeslantkering was built in 1997 and until now the Port of Rotterdam has closed it one time due to weather conditions.

We zijn op een ontdekkingstocht in de haven van Rotterdam en terwijl we naar de Maeslantkering zochten, maakten we een kleine stop aan een enorme rode boei. Aan de Maeslantkering stelde ik mijn driepikkel op voor experimentele HDR foto’s. Op enkele foto’s slaagden we er in een scherpe en heldere voorgrond, water en hemel vast te leggen.

De Maeslantkering is een hoog technologische constructie om Nederland te beschermen tegen overstromingen tijdens extreem hoge water niveaus. De gigantische beweegbare sluizen stoppen het binnenstromende water richting Rotterdam en maken deel uit van de Deltawerken. Ze beschermen miljoenen mensen want meer als een derde van het land ligt onder de zeespiegel. 

De totale kost van de Maeslantkering was rond de 450 miljoen euro. Een permanent gesloten bouwwerk was hier echter niet mogelijk daar de Nieuwe Waterweg een drukke vaarroute is met meer dan 100.000 schepen per jaar. Het duurt ongeveer 2,5 uur om de poorten te sluiten. De Maeslantkering werd gebouwd in 1997 en tot nu toe heeft de Haven van Rotterdam deze nog maar één keer gesloten omwille van het hoge water. 
 

Previous Maasvlakte article: The only access to the harbour of Rotterdam, the “Maasvlakte”

Previous Harbour article: Naples is one of the best ports in the Mediterranean Sea for Cruise passengers

Return to main page

The Old Box: The one eyed cowboy from Belgium in 1978

In our Old Box series we go back in time for family and friends. On this picture you can see Filip, we guess at the age of 8, in 1978. This is about 35 years ago. Playing a one eyed cowboy in those days was still acceptable. If an 8 year old boy in 2013 would dress up like that, friends and family would be worried. Don’t forget, in those days we did not have computers, Playstations, Gameboys, Nintendo’s or X-Boxes.

In onze Oude Doos reeks gaan we terug in de tijd voor de familie en vrienden. Op deze foto zie je Filip, we denken op 8 jarige leeftijd in 1978. Dit is ongeveer 35 jaar geleden. De eenogige cowboy spelen was toen nog aanvaardbaar. Als een 8 jarige jongen nu zich zo zou verkleden, zouden vrienden en familie zich ongerust maken. Vergeet niet, in die tijd hadden we nog geen computers, Playstations, Gameboys, Nintendo’s of X-Boxes. 

Previous Old Box article: The Old Box: The Holy Communion of Kristel in 1987

Return to main page

The world’s most famous bell tower, the Leaning Tower of Pisa

On our Leaning Tower pictures the clouds are even more present above the sky of Pisa. We like our second picture where I took a shot of a roman vase together with the tower. I was looking at the vase through our camera lens end saw the possibility for this photo. When interested you can climb the tower and go to the observation deck. At a certain moment the wind was blowing so hard that Kristel had to support the tower from falling.

Talking about the risks of collapsing, the Leaning Tower has been straightened several times in order not to fall over. The tower is about 56 metres high and was built over a period of 200 years. The soil was just too weak and the low construction sunk already in one direction.

In Belgium we had several bell towers who faced these problems, we just didn’t complete them. Here in Pisa they continued and have to restore and support the construction regularly. Is this architectural excellence or failure? We fear that the marble tower will eventually collapse. When is the question?

Bij de hellende Toren van Pisa foto’s zijn de donkere regenwolken nog meer aanwezig. We waren heel tevreden over onze tweede foto met de Romaanse vaas samen met de toren. Ik keek door de lens naar de vaas en zag ineens de mogelijkheid voor deze foto. Indien geïnteresseerd kan je ook in de toren naar boven klimmen naar het observatiedek. Op een bepaald moment was het zo hard aan het waaien dat Kristel de toren wat ondersteunde.

Maar de risico’s voor instorting door overhelling zijn werkelijk aanwezig en de toren is reeds verschillende keren rechter gezet. Hij is 56 meter hoog en werd gebouw over een periode van 200 jaar. De ondergrond was gewoon te zwak en bij de start zonk de toren reeds weg. 

In België hebben we deze problemen ook gehad bij kerktorens, men heeft ze gewoon niet of lager opgetrokken. Hier in Pisa deed men gewoon verder en als gevolg moeten ze regelmatig de toren ondersteunen en rechter zetten. Is dit een geniaal staaltje van architectuur of falen? We vrezen dat op een bepaald moment de Toren van Pisa toch zal vallen. De vraag is wanneer? 
 

Previous Pisa article: The Cathedral Square or the Piazza dei Miracoli, Pisa

Previous Tower article: The Television Tower, St. Nicholas church and City Hall, Nikolaiviertel Berlin

Return to main page

The Cathedral Square or the Piazza dei Miracoli, Pisa

For a first Pisa article, we decided not to start with the Leaning Tower, the building everyone in the world knows. The Leaning Tower is one of the monuments located on the square of Miracles. The walled area is also recognised by UNESCO.

We were very unlucky that Pisa was covered by dark clouds but couldn’t resist taking pictures of the Pisa Cathedral and the Baptistery. The 1.000 year old cathedral is enormous and built in grey marble. In the façade you find many fresco’s and sculptures. We couldn’t enter because there were several religious celebrations on going.

There are some great statues in the square like the little fountain with angels. On the edge of the grass field you find souvenir shops. Kristel started smiling when she saw the shops but I didn’t feel like buying overpriced souvenirs again. It resulted in a surprise reaction. This is the evidence that a man can also surfer while being on holiday.

Voor een eerste Pisa artikel besloten we niet onmiddellijk te schrijven over de Toren van Pisa, het gebouw dat iedereen in de wereld kent. De scheve toren is één van de erkende monumenten op het veld van de mirakels. Dit ommuurd veld is erkend als UNESCO werelderfgoed.

We hadden veel pech met het weer, het was zwaar bewolkt maar we konden het toch niet laten foto’s te nemen van de kathedraal en het Baptisterium. De duizend jaar oude kathedraal is enorm en gebouwd in grijs marmer. Op de gevel staan veel details, mozaïeken en beeldhouwwerken. Toeristen werden niet toegelaten in de kathedraal daar er verschillende religieuze diensten bezig waren. 

Op het plein staan ook mooie standbeelden zoals de kleine fontein met engelen. Aan de rand van het grasveld zijn de winkels open. Kristel begon reeds te lachen toen ze dit zag maar ik voelde er niet veel voor weer over prijsde souvenirs te kopen. Dit leidde tot een verrassende reactie en het bewijs dat een man ook op vakantie kan afzien. 
 

Previous Italy article: Enjoying a day of sun while cruising through the Straight of Messina

Previous Church article: Sculptures of Irénéé Duriez at the St. Rochus church, Blankenberge

Return to main page